نطفه
به نام خدای علی (ع)
امروز عجیب دلم گرفته است برای یک هفته پایان نامه ام را کنارگذاشتم و شروع به نوشتن مقاله ای برای جشنواره کلام علی (ع) کردم با موضوع دنیا و دنیا پرستان و ضرورت عبرت گیری از گذشتگان در کلام علی (ع) سراغ کتاب ها و مقاله هایی که در این خصوص نوشته شده بودند رفتم کتاب خوب سیری در نهج البلاغه شهید مطهری در این زمینه خیلی کمکم کرد به جرأت می توانم بگم که چند مقاله ای که درباره این موضوع( دنیا) پیدا کردم همان حرف های شهید مطهری در این کتاب بود. به جز این کتاب ، کتاب اوصاف پارسایان اقای سروش هم خواندم ، می تونم بگم که دنیا از منظر حضرت علی (ع) کمتر کار شده و هنوز هم جای کارکردن دارد در نهج البلاغه حضرت علی (ع) مدام دنیا پرستان را مخاطب فرار می دهد و آنها را تشبیه به سگ های درنده و شترانی پای بسته و راه گم کرده می کند که به زخارف دنیاقناعت کردند و از آخرت و قیامت غافل ماندند حضرت علی (ع) در جای جای نهج البلاغه از بی اعتباری دنیا سخن گفتند وآن را مانند ماری دانستند که پوستی نرم و زهری کشنده دارد یا از استخوان خنزیری که در دست بیماری جذامی باشد پست تر می داند در نهج البلاغه دنیا و آخرت رابطه طولی دارند کسی که آخرت دارد دنیا را نیز دارد در کلام علی دنیا فی نفسه مذموم نیست بلکه تعلق به دنیا و وابستگی به زخارف ناچیز دنیا مذموم است. دنیا صرفاً یک گذرگاه است و همه چیز در رابطه با این گذرگاه اهمیت مو ضوعی ندارد بلکه ناپایدار و فانی است دنیا دار تغییر و مجاز و آخرت دار خلود و ثبوت و قرار معرفی شده خیلی احساس خوشحالی می کنم که خدا بهم توفیق داد و نهج البلاغه را خوندم امیدوارم که این آخرین بارم نباشه که نهج البلاغه را می خونم وقتی که این مقاله رو تمام کردم ( البته نیمچه مقاله چون زیاد خوب از آب در نیومد ) احساس غمی و دلتنگی بهم دست داد کاش همیشه چنین مقاله هایی به تورم بخورد و دوباره روی نهج البلاغه تحقیق کنم
| Design By : Pichak |
